سرمایه گذاری های تأثیر: فراخوانی برای (Re) جهت گیری

پزشکان و دانشگاهیان برای توصیف سرمایه گذاری در زمینه پایداری از اصطلاحات مختلفی استفاده کرده اند. آخرین اصطلاح تورمی ، سرمایه گذاری های تأثیرگذاری است-سرمایه گذاری هایی که بر تغییرات در دنیای واقعی از نظر حل چالش های اجتماعی و/یا کاهش تخریب اکولوژیکی متمرکز هستند. در هسته اصلی این تعریف تأکید بر تغییرات تحول گرا است. با این حال ، اصطلاح سرمایه گذاری تأثیر اغلب برای هر سرمایه گذاری که شامل جنبه های زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) باشد ، به صورت متناوب استفاده می شود. در مثال دوم ، دستیابی به تغییر تحول آمیز هدف اصلی چنین سرمایه گذاری هایی نیست ، بنابراین خطر شستشوی ضربه را به همراه دارد (شبیه به "شستشوی سبز"). برای ارائه (دوباره) جهت گیری از دیدگاه دانشگاهی ، ما یک نوع شناسی جدید از سرمایه گذاری های پایدار را استخراج می کنیم. این نوع شناسی تعریف دقیقی از سرمایه گذاری های تأثیرگذاری و چه چیزی را باید پوشش دهد. به عنوان یکی از مشارکتهای اصلی ، ما پیشنهاد می کنیم بین سرمایه گذاری های وابسته به تأثیر و سرمایه گذاری های ایجاد کننده تأثیر. بر اساس این بینش ها ، ما امیدواریم که پایه و اساس تحقیقات و مباحث آینده را در زمینه تأثیر سرمایه گذاری توسط پزشکان ، سیاستگذاران و دانشگاهیان به طور یکسان ایجاد کنیم.

روی نسخه خطی کار می کنید؟

معرفی

تنظیم کننده ها ، صاحبان دارایی و مدیران به طور فزاینده ای می پرسند: آیا سرمایه گذاری های پایدار به دنیای بهتری کمک می کنند؟ما از سرمایه گذاری های پایدار به عنوان یک اصطلاح چتر عمومی برای سرمایه گذاری هایی که جنبه های زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) در تصمیمات سرمایه گذاری را در بر می گیرد استفاده می کنیم (بوش و همکاران 2016). ما به طور عمدی این اصطلاح عمومی را به چهار دلیل انتخاب می کنیم: اول ، این یک اصطلاح کاملاً تثبیت شده در گزارش های بازار مردمی است (GSIA 2019 ؛ SSF 2020) هر نوع سرمایه گذاری را شامل می شود که این جنبه ها را فراتر از ملاحظات بازگرداندن ریسک قرار می دهد-نشانگر دامنهو پیچیدگی این پوشش. دوم ، این اصطلاح مربوط به مفهوم توسعه پایدار است که توسط سازمان ملل متحد حمایت می شود (به عنوان مثال ، در WCED 1987). سوم ، در هر دو تئوری و عمل ، سرمایه گذاری های پایدار اغلب به عنوان سرمایه گذاری های اجتماعی ، اخلاقی ، مسئول یا مسئول اجتماعی گفته می شود. این اصطلاحات با هم همپوشانی و مکمل هستند و تفسیرهای مختلفی دارند. ما قصد نداریم در مورد تفاوت های احتمالی این اصطلاحات در این مقاله بحث کنیم. چهارم ، بحث در مورد اینکه یک سرمایه گذاری واقعاً پایدار دقیقاً چیست و چه چیزی نیست ، بی معنی است. هر فعالیت اقتصادی به طور بالقوه باعث ایجاد عوارض جانبی جانبی محیطی ، اجتماعی یا عواقب ناخواسته می شود. درعوض ، باید ارزیابی کند که سرمایه گذاری های کم و بیش تأثیرگذار چیست ، تلاشی که ما از طریق این سهم بررسی می کنیم.

قابل توجه است که چگونه بازار مالی پایدار و رویکردهای سرمایه گذاری مربوطه طی دهه های گذشته تکامل یافته است. در اوایل امور مالی پایدار 1. 0 ، این انگیزه صرفاً اخلاقی بود. تمرکز بر معیارهای محرومیت و جلوگیری از رفتار غیر اخلاقی بود. این امر پس از دوره پایدار مالی 2. 0 به دنبال داشت ، که در طی آن جریان اصلی سرمایه گذاری پایدار در بازار صورت گرفت ، عمدتاً برای مدیریت خطرات مالی. چندین استراتژی متمایز در مورد چگونگی استفاده از معیارهای پایداری در ارزیابی سرمایه گذاری و شاخص های پایداری گرا در این زمان پدیدار شد (Eccles and Klimenko 2019 ؛ Eurosif 2010). این دوره همچنین بر ارتباط بین عملکرد محیطی ، اجتماعی و مالی و همچنین استفاده از این رویکردها در استخرهای بزرگ دارایی متمرکز شده است. با توجه به اینکه جنبه های زیست محیطی و اجتماعی اکنون موضوعی برجسته در بازارهای مالی است ، تغییر روشنی در نظر گرفتن تأثیر واقعی قابل مشاهده است. به خصوص با توجه به توافق پاریس برای محدود کردن گرم شدن کره زمین زیر 2 درجه سانتیگراد و افزایش اهداف توسعه پایدار سازمان ملل (SDG) ، ما این را ظهور مالی پایدار 3. 0 می دانیم. این جهت گیری مجدد به سمت تأثیر در بازارهای مالی یک تغییر و چالش مهم است. این سرمایه گذاری پایدار را از پرونده تجاری پایداری به پرونده پایداری تجارت که می خواهد تأثیرات مثبتی در امور مالی بخواهد تغییر می دهد (Weber and Feelmate 2016). این سؤالات جدید را مطرح می کند و فرصت های کافی را برای همه ذینفعان به ارمغان می آورد. بزرگترین چالش این است که با توجه به هرگونه ESG ، واحد تجزیه و تحلیل عملکرد شرکت است. با این حال ، ترکیب تأثیرات نیاز به در نظر گرفتن بیرونی مثبت و منفی دارد.

ما سرمایه گذاری های تأثیر را به عنوان سرمایه گذاری هایی تعریف می کنیم که از نظر حل چالش های اجتماعی و یا کاهش تخریب اکولوژیکی بر تغییرات در دنیای واقعی متمرکز است. شماره های رسمی منتشر شده توسط شبکه های اصلی در زمینه تأثیر ، رشد قابل توجهی در اندازه بازار در سالهای اخیر را مستند می کند (GSIA 2019). پاسخ دهندگان به آخرین بررسی سالانه GIIN (2019a) 239 میلیارد دلار دارایی را به عنوان سرمایه گذاری تأثیر گزارش کردند. اندازه کلی بازار سرمایه گذاری در حدود 502 میلیارد دلار تخمین زده می شود (GIIN 2019b). در عین حال ، این اعداد این سؤال را ایجاد می کنند که در واقع یک سرمایه گذاری تأثیر در نظر گرفته می شود.

خطر شستشوی ضربه ، مانعی برای تأثیرگذاری بر سرمایه گذاری تبدیل به یک داستان موفقیت آمیز است (هارجی و جکسون 2012 ؛ Findlay و Moran 2019). ما شستشوی تأثیر را به عنوان رقیق شدن اصطلاح تأثیر سرمایه گذاری با استفاده از اصطلاح تأثیر به عنوان یک ابزار بازاریابی برای جذب سرمایه یا تقویت شهرت تعریف می کنیم بدون اینکه واقعاً روی راه حل های مادی برای چالش های زیست محیطی و اجتماعی تمرکز کنیم. بسیاری از سرمایه گذاران با پایداری در حال حاضر به داده های ارائه شده توسط آژانس های رتبه بندی پایداری متکی هستند. در حالی که استفاده از این داده ها مطمئناً روش مهمی برای تأمل در جنبه های زیست محیطی و اجتماعی در ارزیابی سرمایه گذاری است ، این رفتار در هسته اصلی سرمایه گذاری های ایجاد کننده تأثیر قرار ندارد. اخیراً ، اصطلاح سرمایه گذاری در فضای سهام ذکر شده پدید آمده است. حال این سؤال مطرح می شود که چگونه جمعیت فزاینده سرمایه گذاران که سرمایه گذاری های خود را به عنوان سرمایه گذاری تأثیر می گذارند ، در واقع می توانند نقش مثبتی در تغییرات دنیای واقعی داشته باشند. کسانی که به طور دقیق سرمایه گذاری های خود را فراتر از محدوده ملاحظات زیست محیطی و اجتماعی تجزیه و تحلیل نمی کنند ، خطر قربانی شدن به اتهامات شستشوی تأثیر را دارند.

بنابراین ، یک سؤال اساسی در دوره مالی پایدار 3. 0 ERA این است: کدام سرمایه گذاری ها سرمایه گذاری های تأثیر واقعی هستند و کدام سرمایه گذاری ها نیستند؟در دهه 1980 و 1990 ، چندین محصول سرمایه گذاری مربوط به تأثیرگذاری ، مانند صندوق های خرد ، راه اندازی شد. در ادبیات دانشگاهی ، مونوز تورس و همکاران.(2004) از نخستین نویسندگانی بودند که عملکرد غیر مالی وجوه مربوط به پایداری را بررسی کردند. Brest and Bo (2013: 24) از عمل به تأثیر سرمایه گذاری به عنوان "قرار دادن سرمایه در بنگاه هایی که کالاهای اجتماعی یا زیست محیطی ، خدمات یا مزایای جانبی ایجاد می کنند" نام برد. از آن زمان ، چندین تعریف و برنامه های افزودنی سرمایه گذاری تأثیر در ادبیات دانشگاهی و مشارکتهای پزشکان پدید آمده است. ما قصد داریم این بحث را با احترام اصلی پیش ببریم. اول ، ما توسعه بازار مالی پایدار را طی دهه های گذشته مرور می کنیم و فلسفه سرمایه گذاری متمایز سرمایه گذاری های تأثیر را برجسته می کنیم. دوم ، ما یک نوع شناسی جدید از سرمایه گذاری های پایدار را ارائه می دهیم. این نوع شناسی تعریف دقیقی از سرمایه گذاری های تأثیرگذار و چه چیزی را باید پوشش دهد تا اثر ایجاد کننده داشته باشد. بر اساس این بینش ها ، ما امیدواریم که پایه و اساس تحقیقات و مباحث آینده را در زمینه تأثیر سرمایه گذاری توسط پزشکان ، سیاستگذاران و دانشگاهیان به طور یکسان ایجاد کنیم.

از امور مالی پایدار 1. 0 تا امور مالی پایدار 3. 0

ما مالی پایدار 1. 0 را به عنوان مرحله آغازین که در آن بازیگران مالی در ابتدا شروع به بررسی بازارهای مالی و سرمایه گذاری ها برای اتصال به چالش های اجتماعی و تخریب زیست محیطی می کنیم. ریشه های آن را می توان 3500 سال به عقب برگرداند تا زمانی که سرمایه گذاران برای اولین بار شروع به تراز کردن اقدامات خود با سیستم اعتقادی یهود کردند (Louche et al. 2012). در اواسط دهه 1700 ، کلیسای متدیست اصول مشابهی را ایجاد کرد (کامیلری 2017). کوکرها برای جلوگیری از حمایت یا مشارکت در تجارت برده ها ، که آنها را با توجه به اعتقادات مذهبی خود ، ناسازگار می دانستند ، معیارهای محرومیت خود را برای سرمایه گذاری خود ایجاد کردند. این رویکرد غربالگری اوراق بهادار ، بر اساس معیارهای محرومیت یا مشارکت در سرمایه گذاری با مسئولیت اجتماعی (SRI) - همانطور که این عمل شناخته شد - در طول مبارزات واگذاری ، به ویژه در ایالات متحده در پی جنگ ویتنام ، و همچنین کمپین ها از برجستگی بیشتری برخوردار شد. توسط دانشگاه های ایالات متحده برای به چالش کشیدن آپارتاید در آفریقای جنوبی در دهه 1970 و 1980 اجرا شده است (Molthan 2003 ؛ Hunt et al. 2017). معیارهای خروج از محرومیت در این روز ، همانطور که نشان داده شده است ، به عنوان مثال ، توسط کمپین های واگذاری اخیر و در حال انجام است که از سرمایه گذاری های سوخت فسیلی جلوگیری می کند. حتی برخی از بزرگترین ثروت های ایجاد شده توسط نفت ، مانند صندوق بازنشستگی دولت نروژ یا صندوق برادران راکفلر ، استراتژی های واگذاری کربن خود را علناً اعلام کرده اند (نیویورک تایمز 2014).

تمام تلاش های موجود در این مرحله اول یک هدف مشترک داشته است: جلوگیری از سرمایه گذاران فردی از سرمایه گذاری در بنگاه هایی که فعالیت های غیر پایدار یا غیر اخلاقی را انجام می دهند. به این معنا ، سرمایه گذاران با خودداری از حمایت مالی از فعالیتهای تجاری نامطلوب ، مسئولیت خود را به خود جلب می کنند. تغییر فعالیتهای تجاری مورد نظر هدف اصلی این رویکرد نیست ، اگرچه اگر تعداد قابل توجهی از سرمایه گذاران از این پرونده پیروی کنند ، می تواند نتیجه ای داشته باشد. به عنوان مثال ، آگاهی عمومی که توسط کمپین های واگذاری در زمینه آپارتاید در آفریقای جنوبی مطرح شده است ، با موفقیت بر سیاست های عمومی ایالات متحده تأثیر گذاشت. در سال 1986 ، کنگره ایالات متحده وتو رئیس جمهور رونالد ریگان را برای تصویب قانون جامع ضد آپارتاید ، که شامل تحریم های اقتصادی قابل توجهی بود که بسیاری از بنگاه های چند ملیتی را از آفریقای جنوبی دور می کرد ، از جمله ممنوعیت رسمی سرمایه گذاری ها و وام های جدید ایالات متحده در آفریقای جنوبی (ایالات متحده) بر عهده داشت (ایالات متحده (ایالات متحده)کنگره 1986).

در دوره بعدی ، مالی پایدار 2. 0 ، اصطلاح ESG ابداع شد ، و خلاصه مفهوم اندازه گیری عملکرد زیست محیطی ، اجتماعی و حاکمیتی بنگاه های قابل سرمایه گذاری و در نظر گرفتن نمرات رتبه بندی حاصل در هنگام انتخاب برای جلوگیری از ، اولویت بندی یا تخفیف سرمایه گذاری ها بر اساساین داده های ESG (به عنوان مثال ، Global Compact 2004) را ببینید. با تأکید بر این تصور که داده های ESG نه تنها از منظر اخلاقی بلکه از دیدگاه مالی مرتبط هستند ، پایداری در بازارهای مالی اصلی به طور فزاینده ای اهمیت پیدا می کند. این امر به ویژه در داده های ESG "G" یا "حاکمیت" را در اختیار دارد. با این حال ، ویژگی های حاکمیتی ، مانند اندازه هیئت مدیره ، تصدی ، کمیته ها و همکاران ، جنبه های فردی را تحت پوشش قرار می دهد و به طور مستقیم با چالش های پایداری جهانی مرتبط نیست ، همانطور که به عنوان مثال توسط مرزهای سیاره ای نشان داده شده است (Rockström et al. 2009). چندین استراتژی مجزا در مورد استفاده از پایداری برای اهداف سرمایه گذاری پدیدار شد (Eccles and Klimenko 2019). در ابتدا ، مجمع سرمایه گذاری اجتماعی اروپا به شش استراتژی سرمایه گذاری پایدار اشاره داشت: محرومیت ها ، غربالگری مثبت/هنجارها ، رویکرد بهترین کلاس (به عنوان مثال ، غربالگری نسبت به همسالان صنعت) ، سرمایه گذاری با مضمون پایداری ، ادغام ESG و مالکیت فعال(نامزدی و رأی گیری) (Eurosif 2010). سرمایه گذاری های Impact برای اولین بار در گزارش بازار 2012 به عنوان یک استراتژی جدید سرمایه گذاری اضافه شد (Eurosif 2012).

در پاسخ به افزایش اهمیت و تقاضا برای داده های زیست محیطی و اجتماعی از دهه 1980 به بعد ، داده های تخصصی و ارائه دهندگان رتبه بندی ، مانند KLD ، Innovest و GMI رتبه بندی در ایالات متحده ، تحقیقات Oekom در آلمان ، EIRIS در انگلستان و وArèse (بعداً توسط Vigeo به دست آورد) در فرانسه. در طول یک دهه گذشته و با اوج اخیر ، این بخش نسبتاً جدید بازار یک تحکیم قابل توجه را تجربه کرده است ، که باعث شده تا بازیکنان بزرگ بازار مانند Sustainalytics ، MSCI ESG ، ISS ESG و Vigeo Eiris (Eccles and Stroehle 2018) ایجاد شود. رشد این ارائه دهندگان داده ها با راه اندازی شاخص های پایداری گرا ، مانند شاخص پایداری داو جونز در سال 1999 ، و شروع صندوق های بزرگ مبتنی بر ESG که توسط شرکت ها مانند Dexia AM ، ساراسین اداره می شود ، همراه بود.، سام ، پیکت ، یا F& C.

برخی از ویژگی های متمایز این مرحله دوم را توصیف می کنند. بسیاری از بازیگران در بازارهای مالی ادعا کردند که خطرات جدید زیست محیطی و اجتماعی رو به افزایش است و سرمایه گذاری های پایدار می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا این خطرات را کاهش دهند. علاوه بر این ، در دنیای دانشگاهی ، با انجام بحث های خوب شروع به کار می کند. اکثر ادبیات موجود در این بحث نتیجه می گیرند که سرمایه گذاری های پایدار به طور متوسط به پیامدهای عملکرد مالی منفی مربوط نمی شوند (فرید و همکاران 2015 ؛ فون والیس و کلین 2015). یکی از ادعاهای متداول این مرحله دوم مالی پایدار تأکید می کند که سرمایه گذاری اخلاقی باید وضعیت طاقچه خود را پشت سر بگذارد و در بازارهای مالی به عمل اصلی تبدیل شود. داده های اخیر بازار نشان می دهد که ، با گذشت زمان ، صاحبان دارایی بیشتر و بیشتر دارایی های ESG را در فرآیندهای تصمیم گیری سرمایه گذاری خود درج کرده اند (GSIA 2019). به همین ترتیب ، "جنبش ESG] کاری را انجام داده است که سرمایه گذاری با مسئولیت اجتماعی سنتی نمی تواند: ESG دیواری را نقض کرده است که سرمایه گذاری اصلی را از سرمایه گذاری با مسئولیت اجتماعی جدا کرده است" (Bailard Wealth Management 2017 ، ص 3). با این حال ، برخی از تردیدها باقی مانده است که آیا در نظر گرفتن شاخص های زیست محیطی و اجتماعی به هیچ وجه تصمیمات مالی را تغییر داده است. برخی استدلال می کنند که ، در پایان ، استدلال های مالی بر ملاحظات زیست محیطی یا اجتماعی پیروز می شوند (وبر و Feltmate 2016).

با تأمین مالی پایدار 3. 0 ، ما به یک جهت گیری مجدد قابل توجه نسبت به تأثیرات در بازارهای مالی اشاره می کنیم. در حالی که مالی پایدار 1. 0 به طور عمده می تواند به منظر مسئولیت یک سرمایه گذار فردی نسبت داده شود ، و موضوع با موفقیت به بخش مهمی از بازار اصلی مالی در طول تأمین مالی پایدار 2. 0 تبدیل شد ، در این مراحل جنبه اصلی بیشتر مورد غفلت قرار گرفت: آیا سرمایه گذاری در این زمینه سرمایه گذاری کنیدزمینه پایداری به دنیای بهتری کمک می کند؟این ایده به سرمایه گذاران نیاز دارد تا تغییر مادی در عملکرد زیست محیطی و اجتماعی یک شرکت ایجاد کنند (Kölbel و همکاران 2019).

در بررسی ادبیات موجود ، واضح است که سرمایه گذاری تأثیر یک ساختار خوب و مشخص نیست ، با درک همپوشانی و مرزهای تاری که نمایانگر دیدگاههای مختلف از گروههای مختلف ذینفع است (Daggers and Nicholls 2016). طرح های طبقه بندی معمولی برای استراتژی های مختلف سرمایه گذاری پایدار ، سرمایه گذاری های تأثیر را به عنوان یک رویکرد سرمایه گذاری متمایز برجسته می کند (O'Donohoe و همکاران 2010). این رویکرد اغلب به عنوان تأثیر اول ، بر خلاف مالی اول ، به معنای این است که سرمایه گذاران ابتدا اطمینان حاصل می کنند که یک سرمایه گذاری قبل از در نظر گرفتن جنبه های مالی خود ، تأثیر مثبتی اضافی در دنیای واقعی ایجاد می کند (Feidrich and Fulton 2009). به این ترتیب ، این استراتژی سرمایه گذاری به دنبال صریح تأثیر یک سرمایه گذاری است. به طور همزمان ، تعداد فزاینده ای از سرمایه گذاری های دارای برچسب تأثیر ، از این تفکر فرمول پیروی می کنند که سرمایه گذاری ESG برابر است با سرمایه گذاری تأثیر می گذارد - واضح است که خطر شستشوی تأثیر را به تصویر می کشد زیرا دستیابی به تغییر هدف اصلی سرمایه گذاری های ESG نیست. تفاوت اساسی در این است که سرمایه گذاری تأثیر اهداف صریح عملکرد محیطی و اجتماعی را در کنار اهداف عملکرد مالی دارد. به همین ترتیب ، ما استدلال می کنیم که قرار دادن تأثیرات واقعی - یعنی ، حل چالش های اجتماعی و/یا کاهش تخریب محیط زیست - در مرکز بحث ، اصلی ترین تغییر مورد نیاز در صورت حرکت از امور مالی پایدار 2. 0 به امور مالی پایدار 3. 0 است.

یک چارچوب سرمایه گذاری تأثیر جدید

به عنوان یک نقطه عزیمت ، هر سرمایه گذاری مربوط به پایداری می تواند از تعریف Darmstadt از سرمایه گذاری های پایدار استفاده کند (هافمن و همکاران 2004) برای به دست آوردن یک فلسفه و انگیزه سرمایه گذاری کلی. این تعریف یک جهت گیری ایده آل و معمولی از یک سرمایه گذاری پایدار از یک دیدگاه جامع است. به عنوان مثال ، از دیدگاه اقتصادی ، این شامل سود حاصل از بر اساس استراتژی های تولید بلند مدت و سرمایه گذاری است و نه بر اساس فساد. به عنوان مثال ، یک دیدگاه زیست محیطی می تواند بر افزایش بهره وری منابع یا بازیافت و استفاده مجدد از مواد و مواد استفاده شده متمرکز شود. سرانجام ، سودآوری باید با توسعه سرمایه انسانی ، اجتماعی و فرهنگی سازگار باشد.

بر اساس این درک کلی از آنچه که هر سرمایه گذاری پایدار به طور ایده آل شامل می شود ، ما یک نوع شناسی از چهار بعد مجزا را پیشنهاد می کنیم که در طی آن می توان سرمایه گذاری ها را متمایز کرد (جدول 1). اول ، سرمایه گذاری های صفحه نمایش ESG را می توان به عنوان سرمایه گذاری هایی که نیاز به حداقل تلاش دارند تفسیر کنند و با هرگونه بررسی فاکتورهای E ، S یا G پاورقی 1 در ارزیابی های سرمایه گذاری شروع کنند. این سرمایه گذاری ها به طور معمول بر معیارهای محرومیت متمرکز می شوند. هدف اصلی چنین سرمایه گذاری ها کاهش خطرات مربوط به ESG و/یا ملاحظات اخلاقی است. دوم ، سرمایه گذاری های مدیریت شده توسط ESG یک قدم جلوتر می روند و مجموعه ای جامع از معیارهای محرومیت را در بر می گیرند ، و حداقل یک رویکرد تصمیم قبل از سرمایه گذاری دیگر اعمال می شود ، از جمله غربالگری مبتنی بر هنجارها ، بهترین کلاس ، ادغام ESG یا صندوق های موضوعیبشربرای این سرمایه گذاری ها ، هدف استراتژیک اساسی بازتاب سیستماتیک در مورد خطرات و فرصت های مربوط به ESG است. در مقایسه با سرمایه گذاری های صفحه نمایش ESG ، سرمایه گذاری های مدیریت شده توسط ESG توضیحات اساسی در مورد ارزیابی سرمایه گذاری خود را در اختیار مشتریان قرار می دهد و باید به عنوان مثال توسط یک ممیزی یا برچسب تأیید شود.

علاوه بر این سرمایه گذاری ها ، ما دو نوع سرمایه گذاری مربوط به تأثیر را متمایز می کنیم. ما استدلال می کنیم که سرمایه گذاری های تأثیر باید به سرمایه گذاری های وابسته به تأثیر و سرمایه گذاری های ایجاد کننده از هم جدا شوند. در حالی که سرمایه گذاری های با هم آشنا ، مجموعه ای جامع از معیارهای محرومیت را به کار می گیرند و حداقل یک رویکرد تصمیم گیری قبل و قبل از سرمایه گذاری را ترکیب می کنند ، سرمایه گذاری های ایجاد کننده تأثیر ممکن است از استراتژی های مختلفی استفاده کنند. برای مشارکت فعال در راه حل ها و تحولات اجتماعی و زیست محیطی ، ما سه مکانیسم کلی را پیشنهاد می کنیم: اول ، سرمایه گذاران می توانند سرمایه اضافی را ارائه دهند که به بنگاه ها یا پروژه ها اجازه می دهد تا تأثیر اجتماعی و/یا محیطی ایجاد کنند. دوم ، سرمایه گذاران می توانند روی بنگاه هایی که اهداف آینده نگر را به سمت تولید ضربه ایجاد می کنند ، تمرکز کنند. سوم ، سرمایه گذاران می توانند بنگاهها را با استفاده از دو رویکرد تصمیم پس از سرمایه گذاری ، تغییر دهند: رأی گیری و مشارکت در مورد مسائل اجتماعی و زیست محیطی ، با استفاده از نقاط عطف روشن.

هر دو نوع سرمایه گذاری مرتبط با ضربه ، اثبات و نیاز به مادی بودن اجتماعی و/یا محیطی را ارائه می دهند ، نه مفهوم مادی بودن مورد استفاده در حسابداری. بنابراین ، ما مادی بودن را به عنوان اندازه گیری پارامترهای دنیای واقعی ملموس در قلمرو اجتماعی و/یا محیطی تعریف می کنیم. این اندازه گیری مربوط به پیشرفت های چشمگیر بر اساس شاخص های عملکرد پایداری ، مانند انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) یا نمایندگی جنسیتی در هیئت مدیره شرکت های شرکتی است. ما تمایز زیر را بین دو نوع سرمایه گذاری مرتبط با ضربه پیشنهاد می کنیم: برای سرمایه گذاری های با تأثیرگذاری ، مادی بودن از طریق توضیحات دقیق از خروجی های قبلاً تحقق یافته از طریق تجزیه و تحلیل معیار یا سطح تراز SDG ارائه می شود. خروجی ها به عنوان نتایج یک استراتژی سرمایه گذاری که می تواند اندازه گیری شود تعریف می شود (کلارک و همکاران 2004). برای سرمایه گذاری های ایجاد کننده تأثیر ، با اندازه گیری تأثیر بیشتر که تولید می شود یا به دست می آید ، مادی بودن ارائه می شود. به عبارت دیگر ، برای ایجاد یک سرمایه گذاری در ایجاد تأثیر ، باید تأثیر علّی آشکار بر نتیجه ای داشته باشد که می تواند به سرمایه گذاری اساسی انجام شود. به عنوان مثال ، یک صندوق با تأثیرگذاری نشان می دهد که میزان انتشار گازهای گلخانه ای GHG در نمونه کارها 50 ٪ کمتر از سطح انتشار در مقایسه با یک معیار مرجع کافی است. به عنوان مثال ، یک صندوق تأثیرگذاری می تواند نشان دهد که از طریق سرمایه گذاری های خرد در هند ، 1000 تن GHG کاهش می یابد. با این حال ، تحقیقات بیشتری برای تخصیص و تأثیرات معیار در سرمایه گذاری ها لازم است-برای مثال ، برای جلوگیری از شمارش مضاعف با تخصیص تأثیرات پروژه ها به سرمایه گذاران تأثیر و پروژه. در مورد معیار ، یک مشکل این است که کاهش 20 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای از یک صندوق سرمایه گذاری بزرگ ممکن است به کاهش قابل توجهی در کل انتشار گازهای گلخانه ای نسبت به 100 درصد سبد کربن یک صندوق سرمایه گذاری سبز کوچک توسط یک سرمایه گذار تخصصی تأثیر تبدیل شود.

بحث

سرمایه گذاری های ESG-Screen و ESG در بازارهای عمومی (بدهی یا حقوق صاحبان سهام) یا حتی سهام خصوصی در اواسط تا اواخر مرحله ، یک استراتژی مدیریت سرمایه گذاری فعال و گذشته نگر است اما به طور معمول به منظور تغییر اساسی در شرکتهای از قبل موجود نیست. تولید به عنوان کالا یا خدمات. این سرمایه گذاری های مدیریت شده بیشتر مربوط به مدیریت زنجیره تأمین ، مدیریت عملکرد تجارت و مدیریت (یعنی مدیریت اجرایی) در سراسر مدیریت و مدیریت کارکنان محیط زیست ، اجتماعی و داخلی است. به همین ترتیب ، هیچ تلاشی برای شروع یا دستیابی به تغییرات بیشتر در دنیای واقعی وجود ندارد.

در مقابل ، سرمایه گذاری های مرتبط با تأثیرگذاری بر روی شرکتهای تازه کار که در حال تبدیل یا مختل کردن صنعت یا بازار موجود در مناطق زیست محیطی یا اجتماعی هستند ، تمرکز می کنند و یا از طریق استفاده از فن آوری های جدید ، بر ایجاد بازارها و صنایع کاملاً جدید تمرکز می کنند. با استفاده از دومی ، تأثیرات می تواند به مدل تجاری ساخته شود. تفاوت اصلی بین دو نوع سرمایه گذاری مرتبط با تأثیر این است که آیا سرمایه گذاران در شرکت هایی که قبلاً تغییر کرده اند سرمایه گذاری می کنند و اکنون بهتر از معیار مرجع عمل می کنند یا اینکه این سرمایه گذاری باعث ایجاد تغییر (بیشتر) می شود. یکی از گزینه ها در این نظر دوم ، ساخت اوراق بهادار متشکل از بنگاه های دارای اهداف تغییر روشن است. برای سرمایه گذاری ، بنگاهها می توانند سهم مورد نظر خود را در زیر هدفهای خاص SDG تعیین کنند یا به اهداف مبتنی بر علم متعهد شوند.

بسیاری از مطالعات و سرمایه گذاران ادعا می کنند که سرمایه گذاری در بازارهای خصوصی دارای بالاترین پتانسیل برای ایجاد تأثیر است (به عنوان مثال، براک-فورستینگر و سلیان 2020). سرمایه گذاران می توانند با تخصیص سرمایه به (معمولا) شرکت های جوانی که می توانند رشد کنند اما دسترسی محدودی به تامین مالی خارجی دارند، در بازارهای خصوصی تأثیر بگذارند. برای مثال، هر استارت‌آپی را در نظر بگیرید که به یک چالش مهم پایداری می‌پردازد و برای گسترش کسب‌وکار خود به بودجه جدید – اغلب به شکل سرمایه‌های مخاطره‌آمیز یا سهام خصوصی نیاز دارد. در بازارهای عمومی، سرمایه گذاران خالص متمرکز بر سهام نیز می توانند استراتژی فعالی را برای دستیابی به تغییر از طریق مالکیت فعال دنبال کنند. اول، در سطح مدیریتی، سرمایه‌گذاران می‌توانند با تشویق به تغییر در شرکت‌های تثبیت‌شده، تأثیر ایجاد کنند. بر اساس استراتژی های تعامل، آنها می توانند به صورت جداگانه از صدای خود به عنوان سهامدار برای متقاعد کردن شرکت ها برای تغییر چرخ دنده و بهبود فرآیندهای تولید یا محصولات خود استفاده کنند. دوم، سرمایه‌گذاران می‌توانند به ائتلاف‌ها بپیوندند و با سرمایه‌گذاران دیگر در مورد موضوعات برجسته، مانند نقض حقوق بشر یا تغییرات آب و هوایی همکاری کنند (چن و همکاران، 2020؛ دایک و همکاران، 2019). از طریق ائتلاف‌های بزرگ، سرمایه‌گذاران می‌توانند حرکاتی را آغاز کنند که می‌تواند شرکت‌ها را تشویق کند تا استراتژی‌های خود را تغییر دهند. مزیت چنین ائتلاف هایی این است که مکانیسم علت و معلولی تلاش های درگیری مشخص می شود.

در ادبیات سرمایه‌گذاری تأثیر (Brest and Bo 2013؛ Findley و Moran 2019)، دو عامل دیگر تعیین‌کننده سرمایه‌گذاری تأثیر مورد بحث قرار می‌گیرند: هدفمندی و اضافه بودن. ما هر دو را از گونه‌شناسی خود حذف می‌کنیم، زیرا به نظر می‌رسد پیاده‌سازی و مستندسازی آن‌ها هم از نظر سرمایه‌گذاری و هم از منظر اجتماعی-زیست‌محیطی مشخص و مشکوک است. علاوه بر این، هر دو عامل تعیین کننده ممکن است منشأ بسیاری از مسائل و سردرگمی هایی باشند که در گذشته با تاثیر بازار سرمایه گذاری مواجه بوده اند.

با توجه به عمد ، ما سه هدف ممکن را می بینیم که یک سرمایه گذاری پایدار است. اول ، سرمایه گذاران ممکن است امیدوار باشند که به عملکرد مالی بهتری دست یابند یا خطرات را کاهش دهند. دوم ، آنها سرمایه گذاری های خاصی را به دلیل ارزش ها یا هنجارهای شخصی حذف می کنند. سوم ، آنها امیدوارند که سرمایه گذاری آنها اقتصاد و/یا جامعه را در مسیری که مورد نظر آنها را می داند تغییر دهد و این باعث افزایش مفهوم سرمایه گذاری تأثیر می شود. از دیدگاه یک سرمایه گذار ، عمد در درجه اول قصد سرمایه گذار را در بر می گیرد. قصد سرمایه گذاری را می توان به عنوان یک مؤلفه اساسی اضافی دانست (Findlay and Moran 2019). با این حال ، علیرغم شواهد تجربی مبنی بر ترجیحات اجتماعی ، تقاضای سرمایه گذاری های پایدار را هدایت می کند (بائر و همکاران 2019) ، هرگونه اهداف غیرقابل کنترل است. ما فقط می توانیم ترجیحات آشکار سرمایه گذاران را ببینیم زیرا نتیجه تعادل در بازار نتیجه عرضه و تقاضای دارایی های مالی خاص با ویژگی های متنوع است. به همین ترتیب ، هرگونه مرجع به عمد ، سوداگرانه باقی می ماند - حتی اگر به طور برجسته بیان و اعلام شود. بنابراین ، هدف از هرگونه سرمایه گذاری مربوط به پایداری باید مستند و شفاف باشد. این هدف اساسی استراتژیک سرمایه گذاری را ضبط می کند.

با توجه به علاوه بر این ، ادعای معمولی این است که یک سرمایه گذاری تأثیر باید یک سرمایه گذاری در اقتصاد واقعی باشد که در غیر این صورت اتفاق نمی افتد. از این منظر ، مهم است که تأمین مالی تأثیر بگذارد و خود سرمایه گذاری بدون این منبع بودجه رخ نداده باشد. به عنوان یک نتیجه مهم ، طرفداران علاوه بر این استدلال می کنند که سرمایه گذاری که می تواند در شرایط عادی بازار تأمین شود نیز بدون تأمین مالی پایدار انجام می شود. به همین ترتیب ، علاوه بر این ، فرض می کند که سرمایه گذار مایل به سرمایه گذاری در شرایط غیر بازار است یا اینکه سرمایه گذار به طور کلی عملکرد مالی ضعیف تری را می پذیرد (باربر و همکاران 2021) ، یعنی یک نسبت بازپرداخت ریسک پایین. این در واقع در مورد چندین سرمایه گذار ، به ویژه در زمینه سرمایه گذاری خرد است. با این حال ، در بیشتر موارد سرمایه گذاری ، علاوه بر این ، یک معیار مشکل ساز است. در جایی که سرمایه گذاری ها یک سرویس واسطه ای هستند و در یک بازار باز و رقابتی ساخته می شوند ، علاوه بر این ، اثبات آن نیز دشوار است. بنابراین ، ما از ایده اضافی بودن خودداری می کنیم و تأکید می کنیم که ویژگی اصلی سرمایه گذاری های تأثیر واقعی ، تولید تأثیر ، مستقل از ملاحظات عملکرد مالی است.

نتیجه

بازارهای مالی در سالهای اخیر جریان اصلی قابل توجهی از شیوه های سرمایه گذاری مربوط به پایداری را تجربه کردند. اکنون زمان آن رسیده است که در مرکز بحث تأثیر بگذاریم. در بسیاری از موارد ، سرمایه گذاری های Impact به سادگی به عنوان یک قاب جدید برای آنچه قبلاً اتفاق افتاده است ، دیده می شود. اما تأثیر برابر با ESG نیست. ما خواستار جهت گیری مجدد از سرمایه گذاری های تأثیرگذار هستیم: سرمایه گذاری های وابسته به تأثیر ، به چالش ها و اهداف اجتماعی و زیست محیطی می پردازند. مشخصات محصول توضیحات مفصلی در مورد چگونگی دستیابی یک سرمایه گذاری در گذشته ، نسبت به معیار و چگونگی کمک به سرمایه گذاری به SDG ها ارائه داده است. برای تأثیرگذاری ، هیچ تغییر (بیشتر) ناشی از سرمایه گذاری در دنیای واقعی نیازی به یک پیش نیاز نیست. در مقابل ، تغییر ناشی از سرمایه گذاری در هسته سرمایه گذاری های ایجاد کننده تأثیر قرار دارد. هدف از این سرمایه گذاری ها ، کمک به - یعنی ، تولید و شتاب - راه حل های مربوط به چالش های زیست محیطی و اجتماعی و بنابراین ، به تحول مورد نیاز اقتصاد است. ضمن ارائه اثبات و مکانیسم علیت چنین اثر تأثیرگذاری ، ممکن است اغلب چالش برانگیز باقی بماند ، به ویژه در بازارهای عمومی ، پتانسیل کامل اهرم بازارهای مالی برای توسعه پایدارتر با تمرکز بر تولید تأثیر آشکار می شود.

ما امیدواریم که با این فراخوان برای جهت گیری (دوباره) ، بتوانیم زاویه مهمی را برای سفر باقی مانده در تأثیر در امور مالی پایدار 3. 0 اضافه کنیم. به طور خاص ، تلاش های نظارتی فعلی کمیسیون اتحادیه اروپا در مورد افشای مربوط به پایداری در بخش خدمات مالی ممکن است از تعریف دقیق و کاربردی از آنچه سرمایه گذاری های وابسته و تولید شده تأثیر می گذارد و چه چیزی نیست ، بهره مند شود. نوع شناسی پیشنهادی به کاهش انتقادات شستشوی تأثیر کمک می کند و به سرمایه گذاران و ذینفعان درک بهتری از آنچه از هر نوع سرمایه گذاری انتظار دارند ، می دهد. با نگاهی به آینده ، چالش اصلی همه بازیگران درگیر در این زمینه یک چارچوب استاندارد برای تعیین و اندازه گیری تأثیرات در دنیای واقعی است. ما سهم خود را نقطه شروع مهمی برای این تلاش می دانیم.