مرور "معماری: از ماقبل تاریخ تا اضطراری آب و هوا" توسط Barnabas Calder - یک تاریخ جهانی پرانرژی معماری

هنگامی که هرم بزرگ خوفو ساخته شد ، با سنگ آهک کم رنگ و صاف روبرو شد و سنگهای عظیم و خشن را پوشانده بود که امروزه هنوز هم می توان از آنها بازدید کرد. به گفته مورخ یونانی هرودوتوس ، نوشتن 2،000 سال پس از ساخت هرم و 2500 سال قبل از سن خود ، کتیبه های سنگ آهک را به ثبت رساند و برخی از تلاشهای حیرت انگیز را که وارد این پروژه شد ، ضبط کرد. چهل تن نقره برای خرید "مقادیر فوق العاده" تربچه ، پیاز و تره فرنگی برای تقویت رژیم غذایی نیروی کار استفاده شد. این مؤلفه انرژی مقبره عظیم بود: نور خورشید مصر ، که به عنوان انرژی شیمیایی در سبزیجات ریشه ای اسیر می شود ، برای سوخت هزاران کارگر عرق کننده استفاده می شود.

و به همین ترتیب هزاران سال بود ، زیرا توانایی های سازنده تمدن با میزان تولید مواد غذایی برای حمایت از توده عضلانی انسان و حیوانات ، اساساً محدود بود ، با این که زمین هنوز به چوب برای مواد و ذغال اختصاص یافته است. این محدودیت سخت در توانایی انسان در ساخت و سازهای هنوز هم مجاز از مقیاس و هنری ، از اهرام تا سنت پیتر در رم ، که امروزه تابش خود را بر جوامعی که آنها را ایجاد کرده اند ، نشان می دهد. پس از چندی پیش ، بشریت شروع به استفاده در مقیاس بزرگ از انرژی فسیلی غلیظ حفر شده از زمین کرد و کل سیاره را تغییر داد. امروز ، همانطور که Baabas Calder خاطرنشان می کند ، "متوسط خانواده آمریکایی مقدار انرژی قابل مقایسه با بزرگترین حاکمان جهان باستان را دفع می کند.

کالدر یک تاریخ جهانی پرانرژی از معماری را نوشت - هر دو در VIM که او به یک موضوع عظیم و در تمرکز خاص خود می پردازد. انرژی یک ارز جهانی مفید است که ظرفیت ما برای انجام هر کاری را اندازه گیری می کند: نور خورشید ، غذا ، عرق انسان و خروجی اجاق گاز چوب ، موتور بخار و نیروگاه هسته ای همه می توانند در هر ساعت در همان واحدهای ژول یا کیلووات بیان شوند. کشورها و جوامع بشر سیستم های انرژی هستند و معماری یکی از مهمترین بازده های آنها است که هنجارهای اجتماعی ، فرهنگی و فکری را تجسم می کند که حاکم بر نحوه مهار و استقرار انرژی است.

بزرگ‌ترین دوره‌های ساخت و ساز با «رونق انرژی» همراه بوده است، زمانی که یک مقام واحد توانسته است منابع انرژی بیشتری را تحت کنترل خود به‌کار گیرد، یا کارایی بهبود یافته و مازاد تولید می‌کند که به معماری تبدیل می‌شود. این به کالدر روشی ثابت برای نگاه کردن به تعداد زیادی از جوامع مختلف انسانی که در سراسر تاریخ پراکنده شده‌اند و درک آنچه، چرا و چگونه ساخته‌اند، می‌دهد.

"چگونه" به طور مداوم جالب ترین موضوعی است که در این ملیله گسترده جریان دارد. انرژی رونق می گیرد و باعث می شود تخصص در کار پیش برود، زیرا درصد کمتری از نیروی کار موجود به کار غرغر برای بقا اختصاص می یابد. سنت های صنایع دستی، مانند بازسازی زیارتگاه شینتو در ایسه هر بیست سال، محصول ثبات پایدار است - افتخاری برای جوامعی که از آنها نگهداری می کنند. برخی از اسناد مربوط به ساخت پارتنون در آتن باقی مانده است، و اولین نمونه ثبت شده از پیمانکاری فرعی را در اختیار ما قرار می دهد، با تیم های مختلف که برای بسته های مختلف کار با هم رقابت می کنند و مشمول بندهای جریمه می شوند. در واقع، بوروکراسی مربوط به ساخت و ساز می‌تواند سخت باشد: آنقدر درآمدهای زیادی توسط مسجد بزرگ دمشق ایجاد شد که برای حمل آنها به هجده شتر نیاز بود.

کالدر بر استمرار این سنت‌های متنوع تأکید می‌کند: حتی پارتنون، که به عنوان سرچشمه سنت کلاسیک در نظر گرفته می‌شود، از سوابق باستانی بهره می‌برد. او زمانی که مقایسه‌های قاطعانه‌ای را بین سنین مختلف انجام می‌دهد بسیار جالب است - به عنوان مثال، این که تالار سنت جورج ویکتوریایی در لیورپول دارای نیروی کار تقریباً به اندازه نیروی کار پارتنون بود. اما همانطور که مقیاس ساختمان منفجر شده است، پیشینه ها کمانش یافته و جهش یافته اند و قادر به ادامه دادن نیستند. این اغلب باعث ناراحتی معمارانی می شود که مشتاقان فراموشکار و مشتاق اسطوره های عامه پسند نیستند.«اگر ما یک معماری متمایز در زمان خود داشتیم که ارزش عظمت عصر خود را داشته باشد، باید از آن راضی باشم. جورج گیلبرت اسکات با تأسف گفت اما ما این کار را نکرده ایم. و او به کدام یک از مصالحه تاریخ گرایانه اشاره می کرد؟هتل گوتیک میدلند گراند در ایستگاه سنت پانکراس، امروز به عنوان چیزی موفق شناخته می شود.

یک پارادوکس در طول داستان عود می کند. پیشرفت های پرانرژی منجر به کارآیی مانند اجزای استاندارد و پیش ساخته و مکانیزاسیون جایگزین عضلات شد. اما آنها همچنین منجر به زباله شدند زیرا این فراوانی تازه در مورد آن پاشیده شد. کالدر وقتی صحبت از پراکندگی سن خودمان می شود ، حتی دست به دست هم می دهد ، و این باعث می شود مزایای غیرقابل محاسبه استفاده از سوخت فسیلی به همراه داشته باشد ، در حالی که زباله های پدیده ای را که در آن وجود دارد هجی می کند. تصاویر متعارف از Bauhaus در Dessau شامل کوه ذغال سنگ ذخیره شده در عقب آن نیست ، زیرا تیمی از سه دیگ بخار به طور مداوم برای تأمین گرما برای ساختمان کار می کردند ، که بخش اعظم آن از طریق پنجره های کف تا سقف ناپدید می شود و به داخل پنجره هاجواین جزئیات جذاب است ؛این رویکرد متمایز این کتاب معمولی است که مشکلات زیست محیطی ویلا ساووی فضای بیشتری نسبت به جنگ جهانی دوم دارد.

سازندگان قرن بیستم ضرری را که به آنها وارد کرده اند نمی دانند ، اما ما این کار را می کنیم ، و سؤال در پایان کتاب کالدر این است که ما با آن دانش در یک زمین گرم کننده فاجعه بار چه می کنیم. تحول انرژی نه کمتر جاه طلبانه از انقلاب صنعتی در انتظار است ، و حداقل می توانیم با چشمان خود به داخل آن برویم و درک کنیم که چه کاری انجام می دهیم و چرا. اما ما همچنین باید از ساختمانهایی که در اختیار داریم استفاده بهتری داشته باشیم و ترجیح می دهیم در صورت امکان سازگاری با ساخت جدید داشته باشیم. یک مسیر موازی این تاریخ همان چیزی است که در صورت فروکش کردن در دسترس بودن انرژی اتفاق می افتد: بازیافت ، به طور کلی ، به عنوان ساختمانها مجدداً مورد استفاده قرار می گیرند یا مواد آماده آنها برای استفاده های دیگر قرار می گیرد.

این کتاب در ضعف ترین خود است که به تعمیم غیرقانونی می رسد تا جهش های خود را از موضوع به موضوع صاف کند ، اما این به راحتی در روایتی این جاه طلب بخشیده می شود. این در بهترین حالت است که با جزئیات غنی از ساخت و ساز و چگونگی جریان هنر ساختمان به زیبایی شناسی ، حمام می کند. این سخاوتمندانه نشان داده شده است ، از جمله نقشه های خط مقیاس که امکان مقایسه اندازه ساختمانها را در طول دوره - لمس دوست داشتنی فراهم می کند. برای خواننده عمومی ، این یک مقدمه سرگرم کننده و اصلی در تاریخ معماری است. برای معمار ، این به کمک چالش های هولناک روز ما را در زمینه پر جنب و جوش و الهام بخش تنظیم می کند.

Baabas Calder ، معماری: از ماقبل تاریخ تا اورژانس آب و هوا ، Pelican ، 20 پوند. از ribabooks.com موجود است.

ویل ویلز یک روزنامه نگار و رمان نویس معماری و طراحی است. رمان ها شامل مراقبت از کف چوبی هستند. او به طور منظم در ژورنال RIBA همکاری می کند.